| eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn |
| verkinto [voknomo] | titolo | lingvo | publikigo | identiga kodo | lasta modifo | aspekto |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Christian Wilster | Bonden og hans Søn | Danish | Arg-1074-536 | 2013-02-10 19:26 Manfred | nur tiun aldonu | |
| Christian Fürchtegott Gellert | * Der Bauer und sein Sohn | Germana | Arg-1068-536 | 2013-02-10 19:41 Manfred | nur tiun forigu | |
| Hans Erik Jensen | La kamparano kaj lia filo | Esperanto | 1951-06-07 | Arg-1072-536 | 2013-02-10 19:30 Manfred | nur tiun forigu |
Christian Fürchtegott Gellert, | Christian Fürchtegott Gellert, | |
| tradukita de Hans Erik Jensen | ||
| Johano, juna kamparan' | Ein guter dummer Bauerknabe, | |
| post eksterlanda por la san' | Den Junker Hans einst mit auf Reisen nahm, | |
| vojaĝo kun nobela fil' | Und der, trotz seinem Herrn, mit einer guten Gabe, | |
| al sia patra domicil' | Recht dreist zu lügen, wiederkam, | |
| revenis kaj en la vilaĝ' | Ging, kurz nach der vollbrachten Reise, | |
| fieris li pro la vojaĝ'; | Mit seinem Vater über Land. | |
| por ĉies ĝoj' rakontis li | Fritz, der im Gehn recht Zeit zum Lügen fand, | |
| pri eksterlando pli kaj pli. | Log auf die unverschämtste Weise. | |
| Sed kvankam parto estis ver', | Zu seinem Unglück kam ein großer Hund gerannt. | |
| mensog' abundis sen moder'. | "Ja, Vater", rief der unverschämte Knabe, | |
| Vojaĝo du kapablojn donas: | "Ihr mögt mirs glauben oder nicht: | |
| Mensogas ni kaj fanfaronas! | So sag ich Euchs, und jedem ins Gesicht, | |
| Ne malpli lerte Hans mensogis | Daß ich einst einen Hund bei — Haag gesehen habe, | |
| ol besto kuras, birdo flugis. | Hart an dem Weg, wo man nach Frankreich fährt, | |
| Monato pasis, tiam li | Der — ja, ich bin nicht ehrenwert, | |
| pro certa grava komisi' | Wenn er nicht größer war als Euer größtes Pferd." | |
| de l'patro nun en kompani' | "Das", sprach der Vater, "nimmt mich wunder; | |
| promenis al la urb' kun li. | Wiewohl ein jeder Ort läßt Wunderdinge sehn. | |
| Foriris ili en maten' | Wir, zum Exempel, gehn itzunder, | |
| Und werden keine Stunde gehn: | ||
| So wirst du eine Brücke sehn | ||
| (Wir müssen selbst darüber gehn), | ||
| Die hat dir manchen schon betrogen | ||
| (Denn überhaupt solls dort nicht gar zu richtig sein); | ||
| Auf dieser Brücke liegt ein Stein, | ||
| An den stößt man, wenn man denselben Tag gelogen, | ||
| Und fällt, und bricht sogleich das Bein." | ||
| kaj vidis hundon dum promen'. | Der Bub erschrak, sobald er dies vernommen. | |
| Feliĉe ligis ĝin kateno, | "Ach", sprach er, "lauft doch nicht so sehr. | |
| minacis ĝi kun mordmieno. | Doch wieder auf den Hund zu kommen, | |
| "Jen monstro!" diris Frederik' | Wie groß sagt ich, daß er gewesen wär? | |
| por ĝia bruo kaj mimik'. | Wie Euer großes Pferd? Dazu will viel gehören. | |
| "Ho, bagatel'!" respondis Hans, | Der Hund, itzt fällt mirs ein, war erst ein halbes Jahr; | |
| "pasintan jaron fore trans | Allein das wollt ich wohl beschwören, | |
| la lim' mi grandan hundon vidis, | Daß er so groß, als mancher Ochse, war." | |
| kaj vere mi pro ĝi ne ridis! | Sie gingen noch ein gutes Stücke; | |
| Mi ĉe Stetino ĝin renkontis; | Doch Fritzen schlug das Herz. Wie konnt es anders sein? | |
| ektimis mi, sed ĝin alfrontis! | Denn niemand bricht doch gern ein Bein. | |
| Stetino - eble kredas vi: | Er sah nunmehr die richterische Brücke, | |
| al Kopenhag' egalas ĝi, | Und fühlte schon den Beinbruch halb. | |
| Ho ne! al mi nur fidu vi - | "Ja, Vater", fing er an, "der Hund, von dem ich redte, | |
| dekoble granda, eble pli! | War groß, und wenn ich ihn auch was vergrößert hätte: | |
| La hundo, kiun vidis mi - | So war er doch viel größer als ein Kalb." | |
| al mia vorto kredu vi - | Die Brücke kömmt. Fritz! Fritz! wie wird dirs gehen! | |
| almenaŭ estis - ho, fatal'! - | Der Vater geht voran; doch Fritz hält ihn geschwind. | |
| egale granda kun ĉeval'!" | "Ach Vater!", spricht er, "seid kein Kind, | |
| De l'patro sonis la respond': | Und glaubt, daß ich dergleichen Hund gesehen. | |
| "Mirinde - kvankam en la mond' | Denn kurz und gut, eh wir darüber gehen, | |
| tre strangajn aĵojn vidas ni; | Der Hund war nur so groß, wie alle Hunde sind." | |
| okulon propran fidas ni | ||
| apenaŭ - ankaŭ same pri rakont'. | ||
| Ekzemple venos baldaŭ ni al pont'. | ||
| Ni ĝin atingos post malpli ol hor' | ||
| - al ni neevitebla koridor'. | Du mußt es nicht gleich übelnehmen, | |
| Sur ĝi troviĝas granda ŝton'; | Wenn hie und da ein Geck zu lügen sich erkühnt. | |
| al ni ĝi rompas kruron sen pardon', | Lüg auch, und mehr als er, und such ihn zu beschämen: | |
| se ni mensogis dum la tag' - | So machst du dich um ihn und um die Welt verdient. | |
| jen vero - kaj neniel blag'!" | ||
| Aŭdinte tion tuj la fil' | ||
| ektimis kaj pro maltrankvil' | ||
| la sango kuris al la kap', | ||
| li ŝvitis pro angora frap'. | ||
| Li kriis: "Paĉjo, kara vi, | ||
| tro forte ne rapidu ni! | ||
| Por maljunulo la veter' | ||
| tre varma estas ja danĝer'! | ||
| La forton oni devas ŝpari | ||
| kaj pripensadi, kion fari. | ||
| Se pri la hundo pensas mi, | ||
| ne tiom granda estis ĝi, | ||
| kiom rakontis mi al vi, | ||
| sed certe estis ĝi malpli - | ||
| egalis eble kun bovin', | ||
| sed tamen hundo de kulmin'!" | ||
| Denove ili laŭ la voj' | ||
| iradis, sed sen granda ĝoj', | ||
| ĉar la junulon la rakont' | ||
| maltrankviligis, kaj la pont' | ||
| konfuzon faris pli kaj pli, | ||
| kaj pro la timo cedis li; | ||
| ni ĉiuj ja volonte savas | ||
| la krurojn, se ni sanajn havas. | ||
| Johano tial pro la krur' | ||
| elkriis: "Paĉjo, vorton nur! | ||
| Mi pensas daŭro pri la hundo, | ||
| sed pro la vero ĝis la fundo | ||
| mi diras al vi en konfid': | ||
| Egalis ĝi nur kun bovid'." | ||
| Sed baldaŭ en la horizont' | Verkinto de tiu ĉi Germana poemo estas Christian Fürchtegott Gellert (Kristiano Timodio Gelerto, *1715-07.04 - †1769-12-12). Pri la verkinto vidu ankaŭ la vikipedian retejon http://eo.wikipedia.org/wiki/Christian_Fürchtegott_Gellert resp. la germanan version http://de.wikipedia.org/wiki/Christian_Fürchtegott_Gellert. | |
| videbla estis nun la pont'. | ||
| Por timo fluis al Johan' | ||
| laŭ lia haŭto ŝvitfontan'. | ||
| Nun kaptis li pro la efiko | ||
| la patron forte je l'maniko, | ||
| kaj kriis li en malespero:+ | ||
| "Ho, paĉjo, nun mi en sincero | ||
| onfesas, ke mi ŝercis nur; | ||
| kaj tio, kion por plezur' | ||
| rakontis pri la hundo mi, | ||
| ja estis nura fantazi'. | ||
| Similis ĝi ja laŭ la ver' | ||
| la hundojn sur la hejma ter'." | ||
| Transpasis ili sen danĝer' | ||
| la ponton de mensog' kaj ver'. | ||
| La fil' ne pro la fanfaron' | ||
| la kruron rompis sur la ŝton'. | ||
| Sed velkis lia fantazi', | ||
| kaj ĉe la vero restis li. | ||
| Li ne similis plu al dando | ||
| estinta en la eksterlando. | ||
| Traduko de la Germana poemo "Der Bauer und sein Sohn" de Christian Fürchtegott Gellert (Kristiano Timodio Gelerto, *1715-07.04 - †1769-12-12) en Esperanton de Hans Erik Jensen (†1973-06-18) en 1951-06-07. Tiu ĉi traduko estis publikigita en la revuo "Monataj Informoj" de Silkeborg Esperantoforening (Danujo). |