Poezio
piece of old paper
Esperanto Angla Germana
bonveniga paĝo Manfredo † listo de la poemoj listo de la tradukaĵoj listo de poetoj Poezio en nombroj registri
 eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn
verkinto  [voknomo] titolo lingvo publikigo identiga kodo lasta modifo aspekto
Heinrich Heine * Buch der Lieder, Traumbilder VI Germana Arg-1391-690 2012-12-03 17:19 Manfred nur tiun forigu
Manfred Retzlaff Libro de la kantoj, Sonĝobildoj VI Esperanto 1984 Arg-1392-690 | MR-125-1 2012-12-03 17:19 Manfred nur tiun forigu

Heinrich Heine,
Buch der Lieder, Traumbilder VI

 

Heinrich Heine,
Libro de la kantoj, Sonĝobildoj VI

 
    tradukita de Manfred Retzlaff
 
Im süßen Traum, bei stiller Nacht,   Dum estis dolĉe mi sonĝanta,
Da kam zu mir, mit Zaubermacht,   Aliris min per fort’ sorĉanta
Mit Zaubermacht, die Liebste mein,   Amata mia karulin’,
Sie kam zu mir ins Kämmerlein.   Per fort’ sorĉanta ravis min.
 
Ich schau sie an, das holde Bild!   Ĉe la rigard’ de l’ bela bildo
Ich schau sie an, sie lächelt mild,   Min ravis de l’ rideto mildo,
Und lächelt, bis das Herz mir schwoll,   Ŝveliĝis tiam mia kor’,
Und stürmisch kühn das Wort entquoll:   Ke diris mi en la furor’:
 
»Nimm hin, nimm alles was ich hab,   „Mi donos al vi ĉion mian,
Mein Liebstes tret ich gern dir ab,   Trezoron kaj ŝataĵon ĉian,
Dürft ich dafür dein Buhle sein,   Se rajtus esti foje mi
Von Mitternacht bis Hahnenschrein.«   Ĝis morgaŭ amorant’ de vi.“
 
Da staunt' mich an gar seltsamlich,   Tre strange tiam min almiris
So lieb, so weh und inniglich,   La belulino kaj ŝi diris
Und sprach zu mir die schöne Maid:   Korvee, milde: „Ho, al mi
O, gib mir deine Seligkeit!   Beaton vian donu vi!“
 
»Mein Leben süß, mein junges Blut,   „La vivon ĝoje mi lasintus
Gäb ich, mit Freud und wohlgemut,   Kaj mian sangon mi donintus
Für dich, o Mädchen engelgleich –   Por vi, knabino, vi anĝelo –
Doch nimmermehr das Himmelreich.«   Sed ne la savon de l’ ĉielo.“
 
Wohl braust hervor mein rasches Wort,   Rapide tiu vort’ eliĝis
Doch blühet schöner immerfort,   Kaj bela pli kaj pli fariĝis
Und immer spricht die schöne Maid:   La in’, ŝi diris: Ho, al mi
O, gib mir deine Seligkeit!   Beaton vian donu vi!
 
Dumpf dröhnt dies Wort mir ins Gehör,   Obtuze muĝas tiu vorto
Und schleudert mir ein Glutenmeer   En la orelo kaj per forto
Wohl in der Seele tiefsten Raum;   Eniĝis la animon ĝi;
Ich atme schwer, ich atme kaum.   Apenaŭ povis spiri mi.
 
Das waren weiße Engelein,   Kaj luktis kun la ar’ anĝela
Umglänzt von goldnem Glorienschein;   La aĉa nigrular’ malhela:
Nun aber stürmte wild herauf   Subite ĉiuj estis for,
Ein greulich schwarzer Koboldhauf.   disiĝis en nebul-odor’.
 
Die rangen mit den Engelein,   Mi preskaŭ por ĝojego svenis,
Und drängten fort die Engelein;   Dum en la brakoj mi ŝin tenis,
Und endlich auch die schwarze Schar   Premetis ŝi al mi sin tre,
In Nebelduft zerronnen war. –   Sed ploris pro amara ve’.
 
Ich aber wollt in Lust vergehn,   Ŝi ploris, mi komprenis tute
Ich hielt im Arm mein Liebchen schön;   Kaj kisis ŝian buŝon mute. –
Sie schmiegt sich an mich wie ein Reh,   Forkisis ŝiajn larmojn mi,
Doch weint sie auch mit bitterm Weh.   Al mia am’ subiĝis ŝi.
 
Feins Liebchen weint; ich weiß warum,   Al mia am’ subiĝis ŝi,
Und küß ihr Rosenmündlein stumm. –   Sed iĝis mia sang’ glaci’;
»O still', feins Lieb, die Tränenflut,   Ekmuĝis ĉirkaŭ mi la ter’
Ergib dich meiner Liebesglut!«   Malfermis sin vulkan-krater’.
 
»Ergib dich meiner Liebesglut –«   El ĝi la nigra ar’ eliĝis
Da plötzlich starrt zu Eis mein Blut;   Kaj mia karulin’ paliĝis!
Laut bebet auf der Erde Grund,   El mi brak’ foriĝis ŝi,
Und öffnet gähnend sich ein Schlund.   Tutsola restis stari mi.
 
Und aus dem schwarzen Schlunde steigt   Mirige dancis tiam tie
Die schwarze Schar; – feins Lieb erbleicht!   La nigra ar’ ĉirkaŭe ĉie,
Aus meinen Armen schwand feins Lieb;   Kaj altrudiĝas, kaptas min,
Ich ganz alleine stehen blieb.   Mokride, kriĉe turnas sin.
 
Da tanzt im Kreise wunderbar,   La cirklo malvastiĝis pli,
Um mich herum, die schwarze Schar,   Sonadis aĉa melodi’:
Und drängt heran, erfaßt mich bald,   Doniĝis for la beatec’,
Und gellend Hohngelächter schallt.   Perdiĝis vi en eternec’.
 
Und immer enger wird der Kreis,   Traduko de la Germana poemo "Buch der
Lieder, Traumbilder VI" de Heinrich Heine
(*1797-12-13 - †1856-02-17) en
Esperanton de Manfred Retzlaff (*1938-11-04)
en 1984.
Und immer summt die Schauerweis:    
Du gabest hin die Seligkeit,    
Gehörst uns nun in Ewigkeit!    
 
Verkinto de tiu ĉi Germana poemo estas
Heinrich Heine (*1797-12-13 - †1856-02-17).