Poezio
piece of old paper
Esperanto Angla Germana
bonveniga paĝo Manfredo † listo de la poemoj listo de la tradukaĵoj listo de poetoj Poezio en nombroj registri
 eksporti for presado: vertikala formato (PDF) kverformato (PDF) | montru ĉiujn eksport-formatojn
verkinto  [voknomo] titolo lingvo publikigo identiga kodo lasta modifo aspekto
Johann Christian Günther Brüder, laßt uns fröhlich sein Germana 1717 Arg-177-81 2006-02-28 12:21 mgr nur tiun aldonu
Johann Christian Günther Brüder, laßt uns lustig sein Germana 1717 Arg-160-81 2006-02-28 12:27 mgr nur tiun forigu
Christian Wilhelm Kindleben * Gaudeamus igitur Latina 1768 Arg-158-81 2004-01-28 17:05 Manfred nur tiun forigu
Ludwig Lazarus Zamenhof Ĝoju, ĝoju ni kolegoj Esperanto Arg-159-81 2004-01-28 17:08 Manfred nur tiun forigu
Johann Friedrich Lentner Lebt, so lang die Jugend schäumt Germana 1850 Arg-178-81 2003-11-20 11:20 Manfred nur tiun aldonu

Christian Wilhelm Kindleben,
Gaudeamus igitur

 

Christian Wilhelm Kindleben,
Brüder, laßt uns lustig sein

 

Christian Wilhelm Kindleben,
Ĝoju, ĝoju ni kolegoj

 
    tradukita de Johann Christian Günther   tradukita de Ludwig Lazarus Zamenhof
 
1. Gaudeamus igitur,   1. Brüder, laßt uns lustig sein,   1. Ĝoju, ĝoju ni kolegoj,
juvenes dum sumus;   weil der Frühling währet   dum ni junaj estas!
post jucundam juventutem   und der Jugend Sonnenschein   Post plezura estanteco,
post molestam senectutem   unser Laub verkläret.   post malĝoja maljuneco
nos habebit humus.   Grab und Bahre warten nicht,   sole tero restas.
    wer die Rosen jetzo bricht,    
    dem ist der Kranz bescheret.    
 
2. Ubi sunt, qui ante nos   2. Unsres Lebens schnelle Flucht   2. Vivo estas tre mallonga,
in mundo fuere?   leidet keinen Zügel,   kuras ne tenate.
Vadite ad superos,   und des Schicksals Eifersucht   Kaj subite morto venos,
transite ad inferos,   macht ihr stetig Flügel;   kaj rapide ĉiun prenos,
ubi jam fuere.   Zeit und Jahre fliehn davon,   ĉiun senkompate.
    und vielleichte schnitzt man schon    
    An unsres Grabes Riegel.    
 
3. Vita nostra brevis est,   3. Wo sind diese, sagt es mir,   3. Kie niaj antaŭuloj
brevi finietur,   die vor wenig Jahren   en la mondo sidas?
venit mors velociter,   eben also, gleich wie wir   Iru al la superuloj,
rapit nos atrociter,   jung und fröhlich waren?   serĉu ilin ĉe subuloj.
nemini parcetur.   Ihre Leiber deckt der Sand,   Kiu ilin vidas?
    sie sind in ein ander Land    
    aus dieser Welt gefahren.    
 
4. Vivat academia,   4. Wer nach unsern Vätern forscht,   4. Vivu la akademio
vivant profesores,   mag den Kirchhof fragen:   kaj la profesoroj!
vivat membrum quodlibet,   Ihr Gebein, so längst vermorscht,   Vivu longe kaj en sano
vivant membra quaelibet,   wird ihm Antwort sagen;   ĉiu akademiano.
semper sint in flore!   Kann uns doch der Himmel bald,   Vivu sen doloroj!
    Eh' die Morgenglocke schallt,    
    In unsre Gräber tragen.    
 
5. Vivant omnes virgines     5. Vivu ĉiuj la knabinoj,
faciles, formosae,       belaj kaj hontemaj!
vivant et mulieres,       Vivu ankaŭ la virinoj,
tenerae, amabiles,       amikinoj kaj mastrinoj,
bonae, laboriosae!       bonaj, laboremaj.
 
6. Vivat et res publica   5. Unterdessen seid vergnügt,   6. Vivu, floru nia regno
et qui illam regit,   laßt den Himmel walten,   kaj regnestro nia!
vivat nostra civitas,   Trinkt, bis euch das Bier besiegt,   Kaj amikoj mecenataj,
maecenatum caritas,   nach Manier der Alten!   protektantoj estimataj
quae nos hic protegit.   Fort, mir wässert schon das Maul,   de l' akademio.
    Und, ihr andern, seid nicht faul,    
    Die Mode zu erhalten!    
 
7. Pereat tristitia,     7. Mortu, mortu malgajeco,
pereant osores,       mortu la doloroj!
pereat diabolus,       Mortu ĉiu intriganto
quivis antiburschius,       kaj malamon konservanto
atque irrisores.       longe en la koroj!
 
Verkinto de tiu ĉi Latina poemo estas
Christian Wilhelm Kindleben (*1748 -
†1785), publikigita 1768.

Christian Wilhelm Kindleben, Student der
Theologie in Halle, hat auf Grund einer
alten Vagantendichtung aus dem 13.
Jahrhundert, die auf einen lateinischen
Bußgesang aus dem Jahre 1267 zurückgeht,
diese Fassung des Liedes geschaffen. (Siehe
das Liederbuch "Gaudeamus igitur",
Historische Studentenlieder, zusammengestellt
von Günter Steiger und Hans-Joachim
Ludwig, VEB Deutscher Verlag für Musik,
Leipzig, 1989, ISBN 3-370-00018-0)
  Traduko de la Latina poemo "Gaudeamus
igitur" de Christian Wilhelm Kindleben
(*1748 - †1785) en la Germanan de
Johann Christian Günther (*1695 -
†1723) en 1717.

 
  Traduko de la Latina poemo "Gaudeamus
igitur" de Christian Wilhelm Kindleben
(*1748 - †1785) en Esperanton de
Ludwig Lazarus Zamenhof (Ludoviko Lazaro
Zamenhofo, *1859-12-15 - †1917-04-14).

La teksto de tiu ĉi traduko estas prenita
el la kantlibro "Mia Kantaro I" de Josef
Schiffer, Wilstorfstr. 58, D-78050
Villingen-Schwenningen (5a plibonigita
eldono de Novembro 2001).